Het geboortecijfer nadert in steeds meer landen het ‘vervangingsniveau’ van 2 kinderen per vrouw, maar er zijn nog heel veel jongeren op aarde die in de vruchtbare leeftijd zijn of komen.
Met hoeveel zijn we straks? Stel dat ‘we’ de inwoners van Nederland zijn. Vrouwen krijgen hier op dit moment gemiddeld 1,75 kind. Ruim onder het ‘vervangingsniveau’. Geweldig. Komt daardoor op termijn de beoogde Club Van Tien Miljoen in zicht? Nee. Vrouwen in Nederland stellen het krijgen van kinderen steeds langer uit. Dus NU is het geboortecijfer misschien laag, mede door de crisis, maar straks gaat het weer omhoog. Denk ook aan de ‘babyboom’ na de oorlog. Ten tweede worden we steeds ouder en maken daardoor langer deel uit van de bevolking. Ook al stappen er per halte weinig passagiers in, als er bijna niemand uitstapt raakt de bus wel vol. Ten derde is er de immigratie als nauwelijks beheersbare groeifactor. De buitengrenzen van Europa zijn zo lek als een mandje en bewoners van nieuwe lidstaten trekken massaal naar West-Europese luilekkerlanden.
Als we de Nederlandse bevolking niet verder willen laten doorgroeien, moet het geboortecijfer onder de huidige omstandigheden duurzaam terug naar 1,3 kind per vrouw. Voor een noodzakelijke reductie van het aantal inwoners – en daarmee van onze bovenmaatse ecologische voetafdruk - komen immigratiestop en één-kind-politiek in zicht.